Άρχισα να μαγειρεύω στα 15 μου, «βάζοντας ένα χεράκι» στην κουζίνα του σπιτιού. Τελειώνοντας το σχολείο, αποφάσισα να σπουδάσω Τεχνολογία Τροφίμων. Παράλληλα με τις σπουδές , μπήκα πιο βαθιά στην κουζίνα, όταν η οικογένειά μου άνοιξε το 1997 το μεζεδοπωλείο «Καλλίγευστον» στο Γύθειο, το οποίο δουλέψαμε ως το 2000. Πήρα το πτυχίο μου και ξεκίνησα να εργάζομαι ως Τεχνολόγος Τροφίμων, δουλειά η οποία μου αρέσει πάρα πολύ αλλά η κουζίνα αρχίζει να με κερδίζει. Μαγείρευα όλο και συχνότερα, με το μεράκι του ερασιτέχνη, αξιοποιώντας και εφαρμόζοντας όμως στην πράξη τις γνώσεις για τις διαδικασίες παραγωγής των τροφίμων που είχα από τις σπουδές και έπαιρνα μέσα από τη δουλειά μου στις εταιρίες τροφίμων. Σταδιακά άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η μαγειρική πορσφέρει χαρά και απόλαυση στους φίλους μου. Μαζευόμασταν στα τραπέζια -έκανα πολλά τραπέζια στο σπίτι μου- και πάνω από το φαγητό περνούσαμε καλά. Το μαγείρεμα έγινε μέρος μιας ευρύτερης κοινωνικής διαδικασίας. Έγινε αγαπημένη κατάσταση (για μένα αλλά και τους φίλους). Οι φίλοι μου μάλιστα, ήταν αυτοί που με παρότρυναν να κάνω αυτό που ούτως ή άλλως ήξερα και ο ίδιος ότι ήθελα αλλά δίσταζα: να μαγειρεύω επαγγελματικά. «Το έχεις, γιατί δεν το αξιοποιείς ;» «Θες να έρχεσαι σπίτι μας να μας μαγειρεύεις και να σε πληρώνουμε;»